Op 22 januari a.s. wordt het leerhuis geleid door domina Karen Hagg. Dat doet zij aan de hand van het boek van Christian Wiman: Mijn heldere afgrond. U kunt hier de paper hierover lezen en/of downloaden leerhuis-22012017-karen-hagg , zodat u zich kan voorbereiden op het Leerhuis.
Achtergrondinformatie Leerhuis – 22 januari 2017 door Karen Hagg
Bij het leerhuis op 22 januari gaan we met elkaar nadenken over thema’s uit het boek van Christian Wiman, “Mijn heldere afgrond”.
Een fragment uit een recensie:
Wiman is een Amerikaanse dichter die getroffen werd door het noodlot. Hij kreeg op relatief jonge leeftijd kanker, net toen hij de liefde van zijn leven had gevonden. Het was ook in die periode dat Wiman een soort writer’s block kreeg en niet meer wist hoe hij verder moest. Zijn nu in het Nederlands vertaalde boek Mijn heldere afgrond dat in de Verenigde Staten al in 2013 verscheen, is het resultaat van die worsteling. Het is een fragmentarisch boek, een verzameling meditaties …Wiman worstelt met zijn lichaam, met mensen, met zijn dichtkunst en met zijn geloof: een geloof dat hij op jonge leeftijd verloor, maar waarmee hij op latere leeftijd ineens geconfronteerd wordt als iets waarvoor hij niet langer kan weglopen. Hij voelt zich geconfronteerd met het mysterie dat de kern van religieus geloof is. Maar zonder slag of stoot accepteren dat hij gelooft, kan hij het niet. Hij komt er achter dat zijn geloof nooit een happy clappy geloof kan zijn. En ook gelooft hij niet in een God van wonderen, ook is hij wars van dogma’s. Wat dan wel?
Voor Wiman voldoen de traditionele beelden van God niet langer. Die beelden van een God buiten en boven de werkelijkheid moeten we stukslaan, zo meent hij: ‘We moeten met een schoktherapie afgeholpen worden van onze gemakkelijke acceptatie van – of onze gemakzuchtige weerstand tegen – stellige taal over God. Afgezien van dat zulke taal hoe dan ook nutteloos is als definiërende beschrijving van God – zij is simpelweg niet toereikend voor het intense en heilige tumult dat zo veel hedendaagse mensen ervaren’ . Maar hoe spreek je dan nog wel over God of het heilige? Daarover gaat dat boek. Het is een boek over een zoektocht. En wanneer het boek uit is, is die zoektocht nog niet ten einde. Verwacht geen stellige antwoorden van Wiman. Hij tast en zoekt zijn weg vooruit met behulp van taal.
Op 22 januari gaan we bij het leerhuis in gesprek over zijn zoektocht en die van ons.
Er wordt niet verwacht dat mensen het boek gelezen hebben. Ik zal zorgen voor kopieën van een aantal fragmenten die ik wil bespreken.
Karen Hagg